VAROLUŞ

   Garip bir halde hissediyorum kendimi. Aslında ne istediğimi bende tam kestiremiyorum. Ne istiyorum ki! Yaşamak mı? Yaşamak ne peki? İnsanlar yıllarca bunun cevabını aramamışlar mı? Bulan var mı? Yok bence. Biz zaten her şeyi kendimize göre yorumlamıyor muyuz? Özellikle de doğayı. Bir ağacı düşünelim o ağacın yaprakların yeşil olduğunu kim yorumlamış, biz insanoğlu. Belki yeşil değildir. Bir kitapta okumuştum. “Varoluşmuş şeyler kendiliğinden oluşur, yaşar ve ölür” demişti. O zaman şimdi oturduğum sandalyenin bir varoluşu yok çünkü bu kendiliğinden oluşmadı onu biz oluşturduk. Peki biz insanları, doğayı, dünyayı tanrı yaratmışsa bizde kendiliğimizden oluşmadık. O zaman bizde varoluşmuş değiliz. O zaman ne varoluşmuştur? Varolan bir şey var mı dünyada. Bende bilmiyorum. Belki vardır. Belki de yok. Onu bizim beynimiz çözebilir mi onu da bilmiyorum. Ne olacak nasıl bir çözüm bulunacak. Belki canımın sıkkınlığı bu düşünceden dolayı oluyordur.  Zaten insan sıkıntı ve acı çekmedikçe bir şey düşünmüyor. Çünkü biz hep mutlu olma peşinde olduğumuz için mutlu isek zaten istediğimizi elde etmişsizdir. Düşünmeye gerek yok. Fakat acı ve sıkıntı varsa mutlu olabilmek için ister istemez düşünüyoruz. Düşündükçe de yeni şeyler ortaya çıkıyor. O zaman modern hayatta insanlar git gide acı çekmemeye başlıyor. Belki de şimdiki dünyanın kötü olmasının sebebi budur. Bilmiyorum. Dünya kötü mü onu da bilmiyorum aslında. Biraz da bakış açısına göre değişiyor gibime geliyor. Bir açıdan baktığımızda insanlar artık uzayda yolculuk yapacak hale gelmeye başlayacak. Başka açıdan baktığımızda Ortadoğu savaş ve açlıkla savaşıyor. İyi mı oluyor dünya yoksa kötü mü bilmiyorum.