SEBEP
Etrafımdaki insanlar; herkes bir şeylerle uğraşmakla meşgul niye böyle? Biz bu dünyaya bir şeyler peşinde eşek gibi koşmak ve için mi geldik. Onun için geldiysek, niye onu içgüdülerimize enjekte edip göndermedi ki tanrı, o zaman belki mutlu yaşayabilirdik. Çünkü güdüsel şeyler çoğu zaman düşünmeden yapılır. Evrim veya tanrı diyelim bizim için düşünmüştür her şeyi. Acaba kader dedikleri içgüdü mü yoksa? Hayvanlara baktığımızda onlar çoğu zaman içgüdü ile hareket ediyor tabi onlarda kendi çapında düşünüyorlardır belki, orası başka bir konu ama genelde dediğim gibi içgüdü ile hareket ederler ve bir pusulaya ihtiyaçları yoklardır. Gelirler dünyaya yaşar ve ölürler. Ama biz insanlar öyle değiliz hep içgüdülerimiz ile savaş halindeyiz. Bir türlü de kazanamıyoruz yıllar boyunca. Kazansaydık bir toprak parçası için insanları öldürmezdik ya da bu boşanmalar, aldatmalar, bencillikler, insanlar için tanrı haline gelen para için birbirimizi öldürür müydük? Sözde bizim sistemler düny