ARADA KALMAK



   Bazen delice yaşamak, bazen de bir dakika bile yaşayacak gücü kendimde bulamıyorum. Belki de ölmek en iyi çözümdü hayatta. Belki de değil bilmiyorum. Bilsem belki yapardım da bana göre doğru olanı. Belki de yaptığım şey bana göre doğru olan o idi. Belki değildi de. Doğru zaten kişiden kişiye değişen bir olgu değil mi ki? Ne yapmam lazım şimdi benim nasıl yaşamam lazım ya da yaşamamam. Hangisine karar vermem lazım. Tabi hemen yaşamaya bağlanmak lazım dediğinizi duydum gibi. Niye bağlanmam lazım ki sebebi ne? Beni bağlayan şey ne? Belki de ölümden korktuğumuz için bizi hayata bağlayan şeyleri biz kendimiz oluşturuyoruz. Niye oluşturuyoruz? Yaşamayalım ölelim hepimiz? Hayatımızda oluşturduğumuz şeyler hep yaşamak ve ölümden korktuğumuz için değil mi zaten? İnsan niye ölümden korkar ki? Bilinmezlik olabilir mi? Ona bakarsak yaşamakta da bir bilinmezlik var. Ama yaşamakta az olsa da yarının ne olacağını kestirebiliyoruz ama ne kadar işte. Hayata bağlayan belki bu küçücük umuttur. Belki iyi olur umudu. Benim umutla takıntılarım var. Sevmiyorum. Onsuz da yaşanmıyor. İşte bende yaşamak istemiyorum. Sorun burada başlıyor. Umudu silmem lazım. Yok etmek. O zaman yaşamayı da yok edebiliriz. Belki o zaman yaşayarak ölmüş oluruz. Onu başarmakta bir nevi ölüm demek. En azından benim için öyle.
   Yaşayarak ölmek nasıl peki? Sabah kalktığında bu dünya tek yaşadığını düşüneceksin. Tek başına bir evde yaşayacaksın. Kahvaltını kendin hazırlayıp yiyeceksin hatta bazen kahvaltı bile yapmayacaksın. Kimseden bir beklentin olamayacak. Bir yabani ağaç gibi yaşayacaksın. Cinsel istekliğini bile dizginleyeceksin. Bazen yemek ve su içmeyi bile unutacaksın. Sadece nefes alacaksın. Huzur gelsin diye çıkıp dolaşmayacaksın. Dışarı çıktığında bile etrafında insanlar yokmuş gibi davranacaksın. Denizin o büyük düzlüğüne baktığında bile hayal kurmayacaksın. Öyle bön bön oturacaksın orada. Sonra kalkıp yürüyeceksin boş boş niye yürüdüğünü bilmeden hatta niye yürüdüğünü bile düşünmeyeceksin, unutacaksın. Hatta bir evin olduğunu bile unutacaksın. Belki günlerce aç ve susuz sokaklarda yaşayacaksın. Belki yaşayarak ölmek budur. 
   Yaşayarak mı ölmek yoksa ölmek mi?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İNCE ÇİZGİ

BİZ ASLINDA İKİ KİŞİYİZ